Henk Groenewegen schreef de fijnzinnige historische novelle ‘Gezien’:

Marie-Antoinette, de aartshertogin van Oostenrijk, getrouwd met de handschoen met de Franse troonopvolger Lodewijk XVI, wordt naar de grensrivier van haar nieuwe land gebracht. Daar, op het midden van de brug in de Chambre de Changement, wordt ze uitgekleed en in een nieuw kostuum geholpen. Het meisje dat haar daarbij assisteert ziet de aanstaande koningin dus naakt. Bijna vier jaar later, de dag nadat Marie-Antoinette samen met Lodewijk de troon bestijgt, spoort een gardeofficier haar op omdat haar ogen uitgestoken moeten worden, zogenaamd op bevel van Lodewijk: niemand mag zijn nieuwe gade naakt hebben gezien.

Gezien volgt dit meisje, Isabelle Blanchet, dat weliswaar niet kan zien, maar zich zeer bewust is van wat er om haar heen gebeurt. Met een aantal boeiende figuren: een grote jongeman die een bijzondere relatie tot dieren heeft, Jean de la Terre die haar begeleidt, en Toi-La, kokkin en verpleegster. En dan de wrede gardeofficier, die Jean en Isabelle naar het leven staat

Henk Groenewegen (1958) maakte de zeevaartschool niet af. Een rechtenstudie leek ook niet aan hem besteed. Lezen en de liefde voor boeken leidden naar de enige plek waar hij op zijn plaats bleek: de nokvolle Boekhandel de Tribune in Maastricht.

Hij vindt dat er nog wel een boek bij kan.